Με αυτά τα λόγια έκλεισε την ομιλία του στην πλατεία Σαπφούς ο διασώστης Ιάσονας Αποστολόπουλος καλεσμένος του του Migrimage - Imágenes de la migración en la Frontera Sur το πρόγραμμα του οποίου παρουσιάστηκε κατά τη διάρκεια της «Μεσογειακής βραδιάς Ερευνητή - ερευνήτριας» του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Στο πλαίσιο της εκδήλωσης η Αλληλεγγύη Λέσβου είχε την ευκαιρία να αναφερθεί στα δύο προγράμματα του Erasmus Plus Project στα οποία συμμετέχει, ενώ προβλήθηκαν σχετικά βίντεο με τις δράσεις της οργάνωσης. Με τη συμμετοχή του Lesvos Solidarity μαζί με την Ανδαλουσιανή Ένωση για την Ανάπτυξη (Ισπανία), και την η ARCI Lecce Solidarieta’ Cooperativa Sociale (Ιταλία) η εμπειρία του πεδίου, εμπειρία πολλών και διαφορετικών ανθρώπων εισάγεται επιτέλους στα Πανεπιστημιακά ιδρύματα, και γίνεται προσβάσιμη σε σπουδαστές τριών χωρών της Ευρώπης, γίνεται γνώση και πολύτιμο εργαλείο για την Ακαδημαϊκή Κοινότητα και την εκπαίδευση ατόμων που εργάζονται με πληθυσμούς προσφύγων και μεταναστών και όχι μόνο.
Ακόμη και μετά το βίαιο και ξαφνικό κλείσιμο του ΠΙΚΠΑ η Αλληλεγγύη Λέσβου εξακολουθεί να βρίσκεται στο πεδίο επιδιώκοντας να εξασφαλίσει ασφαλείς συνθήκες διαβίωσης για τους ευάλωτους πρόσφυγες που ζουν στο νησί μέσα από τη κάλυψη βασικών αναγκών όπως η στέγαση και το φαγητό ενώ παράλληλα στηρίζει έμπρακτα προγράμματα και χώρους αλληλεγγύης στους οποίους αναπτύσσονται καλές πρακτικές ένταξης και συνύπαρξής.
Νωρίτερα η Αλληλεγγύη Λέσβου συνομίλησε με τον Ιάσονα Αποστολόπουλο στο πλαίσιο της επίσκεψής του στο νησί.
«Γη είναι η κόλαση που ετοιμάστηκε για τους πρόσφυγες», έγραφε κάπου ο Παλαιστίνιος, Άσραφ Φαγιάντ.
Για την περίπτωση της Ελλάδας και των ευρωπαϊκών κρατών, θα συμπλήρωνα η κρατικά οργανωμένη κόλαση».
Με αυτά τα λόγια ξεκινά η κουβέντα μας με τον Ιάσονα Αποστολόπουλο που βρίσκεται ξανά σήμερα στη Λέσβο με αφορμή την παρουσίαση του Migrimage - Imágenes de la migración en la Frontera Sur στην Μεσογειακή βραδιά ερευνητή-ερευνήτριας" του Πανεπιστημίου Αιγαίου, απόψε στις 8μ.μ. στην πλατεία Σαπφούς. Το Migrimage «αποτελείται από μια ομάδα τριών Πανεπιστημίων τριών χωρών της Μεσογείου (Ισπανία-Ιταλία Ελλάδα) και τριών ΜΚΟ (ανάμεσά τους και η Αλληλεγγύη Λέσβου). Με αφορμή αυτή την πρώτη παρουσίαση του προγράμματος στη Λέσβο δίνουμε τον λόγο στον Ιάσονα κι ενώνουμε τη φωνή μας μαζί του για να γκρεμίσουμε αυτή την κόλαση που ονομάζεται «μεταναστευτική πολιτική της Ε.Ε», μια πολιτική που βασίζεται στην αποτροπή, στον εγκλεισμό και στην παρανομοποίηση του προσφυγικού πληθυσμού.
«Στην Ιταλία, η αποτροπή αυτή γίνεται δια του πνιγμού. Με το να τους αφήνουν να πνίγονται ή να τους επιστρέφουν στα σκλαβοπάζαρα της Λιβύης. Στην Ελλάδα, η αποτροπή γίνεται με το να τους κλειδώνουν στα στρατόπεδα της εξαθλίωσης των ελληνικών νησιών και ειδικά τα τελευταία 2 χρόνια με την ραγδαία αύξηση των επαναπροωθήσεων και την όξυνση της συνοριακής βίας»
Στην Ελλάδα ό,τι δεν συμφωνεί με το κυβερνητικό αφήγημα, βαφτίζεται τουρκική προπαγάνδα. Αν μιλάς για τα pushback, η κυβέρνηση θα σε πει «εχθρό της πατρίδας» και προδότη. Δεν θέλουν με τίποτα να νομιμοποιηθεί ένας λόγος που αναφέρεται στο ευαίσθητο θέμα των επαναπροωθήσεων. Γιατί είναι πολύ βαριά εγκλήματα και οι δράστες κινδυνεύουν με δεκάδες χρόνια φυλάκιση.
Γι αυτό ακριβώς οι επαναπροωθήσεις είναι σχεδιασμένες να παραμένουν αόρατες. Γι αυτό, η πρώτη ενέργεια των αρχών είναι η κατάσχεση των κινητών από τα θύματα και η εξαφάνιση κάθε αποδεικτικού στοιχείου. Γι αυτό εχουν ποινικοποιήσει την διάσωση και την αλληλεγγύη.
Γι αυτό, κυνηγάνε τους δημοσιογράφους και τις ΜΚΟ στα νησιά και τον Έβρο. Γιατί δεν θέλουν μάρτυρες. Η ελληνική κοινωνία δεν γνωρίζει πόση αγριότητα κρύβει από πίσω η λέξη pushback. Στην πραγματικότητα δεν είναι απλά επαναπροωθήσεις, είναι κρατικές απαγωγές και εξαφανίσεις. Οι ελληνικές αρχές συλλαμβάνουν ανθρώπους που έχουν ήδη φτάσει στις ελληνικές ακτές, δεν τους καταγράφουν, τους αφαιρούν τα προσωπικά αντικείμενα, τους οδηγούν σε σκάφη του λιμενικού, και με την απειλή των όπλων τους βάζουν μέσα σε πλωτές σκηνές (liferaft) και τους παρατάνε ακυβέρνητους στη μέση του Αιγαίου, χωρίς φαγητό και νερό, με την προοπτική το κύμα να τους σπρώξει στα τουρκικά ύδατα.
Είναι ένα μοναδικό φαινόμενο στον κόσμο όπου ένα λιμενικό, όχι μόνο δεν διασώζει ναυαγούς, αλλά δημιουργεί ναυαγούς! Πιάνει ανθρώπους από την στεριά, τους βάζει μέσα σε μια σχεδία και τους πετάει στην θάλασσα. Σαν να έχεις μια πυροσβεστική που βάζει φωτιές σε σπίτια προσφύγων αντί να τις σβήνει. Οι επαναπροωθήσεις δεν περιορίζονται στο Αιγαίο, αλλά έχουν τέτοια οργανωτική και υλικοτεχνική αναβάθμιση που απαγάγονται κι εξαφανίζονται άνθρωποι από όλη την επικράτεια.
Πριν, 3 εβδομάδες εξαφανίστηκαν 60 άνθρωποι βόρεια της Κρήτης και άλλοι 83 στην Κορώνη. Τις επόμενες μέρες βρέθηκαν σε liferaft ανοιχτά της Σμύρνης, 600 χλμ μακριά.
Είναι επιτακτική η ανάγκη να κάνουμε κατανοητό ότι εχθρός μας δεν είναι οι πρόσφυγες, αλλά ο τρόπος που αντιμετωπίζουμε τους πρόσφυγες.
Η αντιμετώπιση ανθρώπων με όρους εχθρού, απειλής, και εισβολής. Ο ρατσισμός, το μίσος προς τους αδύναμους και η αντίληψη ότι όλες οι ζωές δεν μετράνε το ίδιο, δηλητηριάζουν όλη την κοινωνία και μπορεί σήμερα να χτυπάνε τους μετανάστες, αλλά αργά ή γρήγορα θα στραφούν και προς τις υπόλοιπες κοινωνικές ομάδες που βρίσκονται σε μειονεκτικότερη θέση, που έχουν λιγότερα προνόμια.
Η αλληλεγγύη προς τους πρόσφυγες είναι αναγκαία προϋπόθεση για την σύνδεση ντόπιων και μεταναστ(ρι)ών, ως κομμάτι του αγώνα για μια πιο ανοιχτή, δημοκρατική και δίκαιη κοινωνία. Η αλληλεγγύη χτίζει κοινότητες αγώνα, θωρακίζει υλικά απέναντι στις ρατσιστικές επιθέσεις, συμβάλλει στην ανάπτυξη δεσμών κοινωνικής ευαισθητοποίησης και στο ξερίζωμα της ξενοφοβίας από τις γειτονιές μας. Και ιστορικά να το δούμε. Οι μεγαλύτερες απειλές για τις κοινωνίες μας δεν ήταν ποτέ οι μετανάστες, αλλά ο ρατσισμός και ο εθνικισμός, αυτά γέννησαν τα μεγαλύτερα νεκροταφεία του 20 ου αιώνα, το ολοκαύτωμα, τους δύο παγκοσμίους πολέμους και την αποικιοκρατία».